Presentatie Wês net bang, (mar wol foarsichtich)
Dinsdag 10 januari was het zo ver, de ochtend van de presentatie van Wês net bang. De dag ervoor hadden we Lilan van de trein gehaald. Op het station stond een fotograaf van de Leeuwarder Courant om de ontmoeting op de kiek te zetten voor het artikel dat de volgende dag in de krant zou verschijnen. Eenmaal thuis arriveerde al snel de journaliste die Lilan en mij interviewde; daarna had Lilan alle tijd om met Luca te spelen. Thuis had ze ook een hondje, Pretty, maar die kon jammer genoeg niet mee. Gelukkig bracht Luca ook de nodige afleiding.
De dinsdag begon met het lezen van de LC en daarna gingen we op weg naar Heerenveen, waar 150 leerlingen van de onderbouw van het voortgezet onderwijs op ons wachtten. Plus mensen van de Afûk (uitgever) Stichting Lezen, Bibliotheek Fryslân, schoolbegeleidingsdienst Cedin, die de prachtige lessenserie heeft verzorgd, en Omrop Fryslân. Ook was er nog een journalist van het Friesch Dagblad aanwezig.
Marrit van Cedin presenteerde de ochtend. Na een gedicht over Soldaten, kwam een filmpje over Syrische vluchtelingen, verteld door twee jongens die hun land waren ontvlucht. De beelden van volle bootjes en stoeten mensen langs de rails kwamen bij Lilan hard binnen. Toch was ze zo moedig om daarna met me het podium op te gaan om het eerste boek in ontvangst te nemen. Het was een bijzonder moment.
Op Omrop Fryslân was een stukje te zien over de presentatie. Fryslân Hjoed .
De rest van het programma ging over de serie die Omrop Fryslân maakte voor de Friese schooltv; de link tussen serie Bosk en boek is Vlucht. Na afloop kreeg de pers de kans om Lilan en mij te interviewen over hoe het contact tot stand kwam, wat we voor elkaar betekenen en over het boek.
Aan de reacties van de leerlingen en de mensen om ons heen konden we merken dat het een indrukwekkend verhaal was, ook al omdat het zich die ochtend verder ontwikkelde. Voor we naar Heerenveen gingen, kreeg Lilan bericht dat haar ouders echt naar Nederland zouden komen en tijdens de lunch hoorden we dat ze hier binnen een paar weken al zijn!
De volgende dag besteedde het Friesch Dagblad er, in het hart van de krant, ook nog eens veel aandacht aan! Artikel FD
Het was een onvergetelijke dag voor ons allemaal en er zal zeker een vervolg op komen. Van verschillende kanten kwamen verzoeken om het vooral te vertalen naar het Nederlands en Lilan wil graag dat ik dan ook schrijf over haar eerste jaar in Nederland. Want vluchten is afschuwelijk, je thuis voelen in Nederland als je zoveel hebt meegemaakt, valt zeker ook niet mee! Ik houd jullie op de hoogte.
