Vakantie (2 en slot)
De eerste vakantie buiten de schoolvakantie, ik had me erop verheugd. Aangekomen bij ons huisje in De Morvan zagen we dat het goed was. Rustig gelegen, een lap grond, vlakbij een meer, het had alles. Binnengekomen zagen we dat het een echt leeshuis was met fijne stoelen en een grote boekenkast. Alleen één ding klopte niet. Ik snoof. Verbrand hout. Er stond een grote houtkachel in de kamer. Ik dacht na. Niet te overgevoelig reageren, Hanneke. Het was warm dus de vorige huurders hadden hem vast niet aan gehad. Het zou wel wat meevallen. We verkenden het huisje, het had prima bedden en toch…
We pakten uit en settelden ons, maar het vervelende gevoel bleef. De volgende dag begon ik te hoesten en iedere dag werd het erger. Na mailcontact met de eigenaar zoog schoonzus de kachel uit, nam de kamer af met nat en nam en passant het hele huis maar mee. Daar kon het niet aan liggen. Dinsdags begaf mijn stem het, de dag daarna haalden we hoestdrank bij de apotheker, die enigszins zorgelijk keek. Donderdags voelde ik scheermesjes in mijn keel die vrijdags scherper werden. Die avond kwamen we, nadat we ergens hadden gegeten, het huis binnen en ik zei: ‘Ik ruik het nog.’ Ik keek schoonzus aan. ‘Ik wil hier weg. De kachel kunnen we hier niet weghalen, maar mij wel. Ik ben gewoon ziek.’ Ze was het met me eens, het ging niet meer. Daar naar een dokter gaan had geen zin, de kachel en zijn kwalijke stoffen bleven en de rotzooi die ik ophoestte wees duidelijk op een ontsteking.
De volgende dag om twaalf uur hadden we alles ingepakt en vertrokken. We reden in stilte – ik ben anders van de conversatie – en waren aan het einde van de dag een flink stuk voorbij Parijs. We sliepen in een fijn hotel, waar de receptioniste honing voor me haalde voor in de thee. De lieverd!
Zondags in de namiddag waren we weer thuis, d.w.z. ik was weer thuis, blij om man en hond te zien en vooral mijn bed! ’s Avonds, de pijn werd erger, de dokterswacht gebeld, die binnen een half uur op de stoep stond en tien minuten later vertrok met achterlating van een fikse anti-b kuur en prednison.
Mijn vakantie zit erop. Eén voordeel heeft rijden over de Franse wegen buiten de schoolvakanties zeker: je schiet lekker op. Je hoeft nergens te wachten, niet voor eten noch voor toiletten. Des te eerder waren we thuis. De napret is begonnen.
