De Schoolschrijver, les 3: geheimen
Als je begint op een school, als leerkracht of als Schoolschrijver, is het altijd even wennen. Aan de school, de leerkrachten, de kinderen, de cultuur, de omgang met elkaar, aan alles. Soms gaat dat heel snel, klikt het wederzijds meteen, en soms moet je er meer werk voor doen. Dat kan overal aan liggen, zelfs aan het weer! Als er storm op komst is, merk je dat aan de kinderen, maar ik merk het ook aan mezelf. Ik ben onrustiger, sneller geprikkeld en dat kan leiden tot botsinkjes met kinderen die net zo zijn als ik. Zoals de kinderen met ADHD.
Er was veel storm de laatste weken en vorige week stormde het binnen en buiten behoorlijk. Deze week had ik er een gesprekje over met een leerling. Wij zaten bij mijn schrijfplek, alle andere kinderen in de lokalen. Het was rustig, zowel binnen als buiten. ‘Het ging niet zo goed, hè, vorige week?’ vroeg ik haar. Ze keek me twijfelend aan, lachte een beetje en knikte. Het kon vast beter. ‘Weet je,’ zei ik, ‘als het zo stormt, word ik vreselijk druk in mijn hoofd. Dan kan ik minder verdragen. Heb jij dat ook?’ Ze knikte weer. ‘Bij mij komt dat omdat ik ADHD heb.’ ‘Dat heb ik ook!’ We lachten naar elkaar en namen elkaar op. We spraken erover, dat het soms lastig is, maar dat het ook voordelen heeft. Dat je je vaak extra moet inspannen en dat dat best vermoeiend is. Als dikke vriendinnen gingen we ten slotte samen de klas in. Later, midden in een les, kwam ze naar me toe. ‘Ben je nu echt heel druk, Hanneke? Je lijkt zo rustig.’ Ik wees naar mijn hoofd. ‘Daar is het vreselijk druk, en dat duurt de rest van de dag, ook als ik allang weer thuis ben. Maar we doen ons best, hè?’ ‘Jahaaa!’ zei ze, we doen ontzettend ons best.
De lessen gingen deze week over geheimen en overdrijven. In de bovenbouw werkten de kinderen over familiegeheimen. Eerst bespraken we hoe families in elkaar zitten en weten waar je vandaan komt, via stambomen en archieven. Daarover kreeg ik afgelopen zaterdag zo een cadeautje in de schoot geworpen door het programma Verborgen verleden. Hoofdpersoon was Jochem Myjer. Ik liet groep 7 en 8 er een stukje van zien. Dat hij ontdekte dat zijn voorouders echt afstammen van de broer van Willem de Zwijger. Alle kinderen kenden Jochem Myjer en keken ademloos toe. Om daarna enthousiast aan de slag te gaan met het familiegeheim dat hun hoofdpersoon ontdekte. Het worden heel spannende verhalen!
