Dag 2020, welkom 2021
We zitten op hetzelfde plekje als vorig jaar: in een stille boomgaard aan de Lek. Bij 
oude appelbomen, waar een enkele al ligt te wachten om dor hout te worden. In dat huisje maakte ik een begin aan ‘Sis my wa’t ik bin’, het Friese kinderboek dat naar alle basisschoolkinderen van de groepen 7 en 8 in Fryslân zou gaan. 16.000 exemplaren werden er gedrukt. De presentatie zou op de Friese bevrijdingsdag plaatsvinden, 15 april. Maar helaas…
Ik hoop dat de kinderen het boek toch hebben gekregen en hebben gelezen, al was het vermoedelijk niet met meester of juf omdat ze niet naar school gingen.
In augustus kreeg ik mijn tweede knie, een hele, en wat was ik blij dat ik toen al geholpen kon worden. Anders had ik vermoedelijk nog zitten wachten. Dit laatste onderdeel viel niet mee, omdat de heupen en de andere knie moesten wennen aan hun nieuwe collega-gewricht. Desondanks kwam mijn volgende boek af, met dank aan Marja Schotanus die ervoor zorgde dat ik niet al te zeer uit de 
bocht vloog in dit fantasieboek over lezen en schrijven. Met de prachtige illustraties van Monique Beijer werd het een ‘pronkje’, o zo ‘keapsjoch’, al was het jammer dat de winkels gesloten waren toen ‘It Ferbeane Boek’ uitkwam. Weer pech…
Toch hoop ik dat er in het nieuwe jaar nog aandacht voor komt. Wat ik ook hoop is dat scholen me zullen vragen om erover te vertellen en te werken. Er kan zoveel mee gedaan worden!
Nu, in ‘Huisje Weltevree’, ligt het boek waar ik vorig jaar aan begon naast mijn laptop. Want de uitgever wilde ‘Sis my wa’t ik bin’ ook graag in het Nederlands uitgeven. Zelf had ik er een jeugdboek van willen maken, maar het was een opdracht voor groep 7 en 8. Nu vertaal en herschrijf ik het, zoals ik zelf wil. Gelukkig kan ik nu weer schrijven, al is het met kleine beetjes.
Ik heb zin in het nieuwe jaar waarin ik nog verder moet herstellen en trainen zodat ik komende zomer kan wandelen en fietsen in Gaasterland. Om daar dan aan een nieuw boek te beginnen, in alle rust en hopelijk zonder coronagedoe. Want natuurlijk hoop ik op een prik of twee die het leven weer normaal maken. Eropuit kunnen gaan, kinderen, kleinkinderen en andere mensen die ik heb gemist vaker zien zonder afstand te moeten houden.
2021 ligt voor me zoals de Lek hierboven tussen de bomen doorschemert. Morgen beginnen we eraan. Ik wens jullie gezondheid, creativiteit, fantasie en humor om er weer wat van te maken. Tsjoch!
