Vervolg op In vrijheid
Mijn hoofd was nog niet uitgevraagd, zelfs niet nadat ik in mijn vorige blog mijn ei had gelegd. Want waarom is men in China bang voor kinderboeken? Zo bang dat ze de schrijvers ervan, dat wil zeggen schrijvers van hun onwelgevallige kinderboeken, opsluiten en heropvoeden? Het antwoord kwam weer via de tv tot me.
De laatste uitzending van DWDD had als thema het afgelopen decennium. Een van de gasten was Ruben Terlou die programma’s in en over China maakt. Hij vertelde dat een dieptepunt van de laatste tien jaar, wat hem betreft, het verbod op de film van Winnie the Pooh is. Wat? Winnie the Pooh? Dat lieve beertje dat niemand kwaad doet?
‘Waarom?’ was de logische vraag. Het antwoord vind je in minuut 41.30 van https://www.bnnvara.nl/dewerelddraaitdoor/videos/523816
Hoe we ook kunnen foeteren op dingen die niet deugen in Nederland, we mogen wel schrijven, zelfs of juist ook voor kinderen, wat we willen. Als er geen uitgever is die er brood in ziet, geven we het in eigen beheer uit. Maar we mogen schrijven, uitgeven, laten lezen of zelf voorlezen wat we willen. Het enige kompas dat we nodig hebben is dat van ons eigen geweten. Daar gaat, heel erg gelukkig, de overheid niet over. Want wij leven in een vrij land!
