Laatste rustplaats     Het was stil in het bos, precies zoals de bedoeling was. De bomen die nog bladeren droegen kleurden oranje, geel en rood. De regen was niet hinderlijk en het was niet koud. De hele familie...

Sinds twee jaar Vandaag is het precies twee jaar geleden dat ik ziek werd. Een week later bracht mijn man me naar het ziekenhuis waar ik helemaal werd onderzocht, er werden foto’s e.d. gemaakt en de conclusie was 1)...

Voorbij Het eerste jaar zonder Johan is voorbij. Zondag kwamen de kinderen en kleinkinderen en hebben we aan hem gedacht. Niet ingewikkeld of met tranen en veel woorden, maar met taart. De bakker had 12 stukjes slagroomtaart prachtig opgemaakt,...

Deze zware maand (3) De eerste woensdag van november vorig jaar, wat weet ik dat nog goed. De hele dag was ik enigszins nerveus omdat ik ’s avonds mijn eerste les ‘Proazaskriuwen foar bern’ zou geven. De vorige cursus...

Deze zware maand (2)   Deze maand is vol herinneringen waarvan ik vorig jaar niet wist dát ik ze me zou herinneren. Zoals mijn bezoek aan de longarts. Johan bracht me naar het ziekenhuis en ging daarna terug naar...

Deze zware maand (1)   Het is half oktober, de laatste drie weken van het eerste jaar zonder Johan zijn ingegaan. Ik zou ze graag overslaan, met alle herinneringen die nu nog zo pijnlijk zijn. Omdat dat niet gaat...

Na 11 maanden, achteraf   Hoe verder ik kom in het eerste jaar zonder Johan hoe vaker ik terugdenk aan een jaar geleden. Toen we ons leven leefden, met het nodige gekwakkel, beide nog altijd last van long Covid,...

Bijna 11 maanden Soms als je zou willen schrijven is er de ruimte niet, niet in je hoofd, in de tijd, in de overdonderende hoeveelheid gevoelens. En juist als je ze graag wilt gebruiken zijn de woorden op, en...

Halverwege de elfde maand Omdat er zoveel gebeurt in deze septembermaand knip ik hem in stukken zodat het behapbaar blijft, zowel voor mij om te schrijven als voor eventuele lezers. Hoe verder ik in het “Eerste jaar na…” kom,...