De laatste brief
(2001) Berber begrijpt niets van haar moeder. Ze schrijft rare briefjes die ze overal in het huis laat slingeren. Het is Berber niet duidelijk of de verhaaltjes echt zijn gebeurd. Daarom gooit ze de eerste briefjes weg, ze wil er niets mee te maken hebben. Ze wil met haar vriendin Marjella kleren kopen en feestvieren. Ze wil Erik als haar vriend en met hem en een stel klasgenoten naar Spanje op vakantie.
Toch laten haar moeders briefjes haar niet los. Langzamerhand wordt het haar duidelijk dat haar moeder haar op die manier iets belangrijks wil vertellen.
Dit was mijn eerste jeugdroman. Omdat ik vond dat het boek een groter lezerspubliek verdiende, heb ik het vertaald naar het Nederlands. Wat er daarna met het boek gebeurde, had ik nooit kunnen dromen.
De Friese jeugdboekenjury beloonde het boek met een Zilveren Speld. In het Nederlands kreeg De laatste brief een eervolle vermelding van de Zoenjury.
In 2003 maakte Jeugdtheaterschool ’n Meeuw uit Leeuwarden een multimediastuk van het boek met theater, life muziek en filmpjes. Het is 16 keer opgevoerd in de verschillende theaters in Friesland. Overal waren volle zalen. Omrop Fryslân maakte naar aanleiding hiervan vier afleveringen over Friese jeugdliteratuur met veel aandacht voor De laatste brief en het stuk.
De Volkskrant en de Standaard (België) schreven prachtige recensies. Voor mij was het een droom van een jeugdromandebuut.
Recensie: De Volkskrant
Juryrapport Zoenjury